WYNIKI DŁUGOTRWAŁEGO LECZENIA SKOJARZONEGO DOKSAZOSYNĄ I FINASTERYDEM CHORYCH NA ŁAGODNY ROZROST STERCZA PO 5-LETNIEJ MONOTERAPII DOKSAZOSYNĄ

Sławomir Dutkiewicz

Pełny tekst

Łagodny rozrost stercza (BPH) jest chorobą postępującą, mogącą doprowadzić do całkowitego zatrzymania moczu (AUR), a jej powikłania stanowią wskazania do leczenia chirurgicznego.

Badano prospektywnie ocenę efektów leczenia i występowanie AUR u chorych na BPH po 5 latach monoterapii doksazosyną, a następnie przez 6 lat poddawanych skojarzonemu leczeniu doksazosyną i finasterydem. Porównano wyniki badań 64 chorych na BPH z gruczolakiem o PM > 40 ml po 5 latach monoterapii doksazosyną (4 mg/dobę) z wynikami badań 32 chorych (wiek 69-76 lat, śr. 72 lata) po leczeniu skojarzonym doksazosyną z finasterydem (5 mg/dobę) przez kolejne 6 lat. Badano: objawy kwestionariuszem IPSS, Qmax. - maksymalny przepływ cewkowy, PU - objętość moczu zalegającego po mikcji, stężenie PSA - swoistego antygenu sterczowego, a także rejestrowano każde AUR w okresie monoterapii (I) oraz leczenia skojarzonego (II). Po 6 latach skojarzonego leczenia (II) wyniki 32 chorych na BPH okazały się korzystniejsze od wyników chorych po monoterapii (I). Stwierdzono następujące średnie wartości badanych parametrów, odpowiednio dla I i II - d. (różnica): AUR 16 i 2 chorych - d. 14 (87%); IPSS (pkt.) 13,9 i 9,4 - d. 4,5 (33%); Qmax. (ml/s) 8,38 i 11,1 - d. 2,72 (24%); RU (ml) 122 i 90 - d. 32 (26%); PSA (ng/ml) - 3,9 i 2,1 - d. 1,8 (46%); PM (ml) 72,5 i 55,3 - d. 17,2 (23%). Leczenie skojarzone (doksazosyną i finasterydem) chorych na BPH okazało się korzystniejsze od monoterapii doksazosyną. Wyniki badań sugerują, że długotrwale leczenie skojarzone zmniejsza ryzyko zatrzymania moczu, będącego następstwem postępu BPH.

Słowa kluczowe: łagodny rozrost stercza, doksazosyna, finasteryd, leczenie skojarzone, całkowite zatrzymanie moczu.

Benign prostatic hyperplasia (BPH) is a progressive disease and may progress bring to acute urinary retention complete AUR - one of the serious complications which is one of the major indications for surgery. The prospective study determined the incidence of AUR and point to BPH related surgery in patients who received combination treatment doxazosin and finasteride during 6 years and long-term results pharmacotherapy. The study 64 pts (I) reported after 5 years doxazosin monotherapy (4 mg/day) results and continue 32 pts (II) 6 yrs combination therapy with finasteride (5 mg/day). Patients has enlarged prostate mass PM > 40 ml (present pts aged 69-76 yrs - mean 72 yrs). Changes in parameters like: IPSS (International Prostate Score System); Qmax. flow-rate; RU - residual urine and serum PSA, were analyzed comparatively between results after 5 yrs monotherapy - (I) and 6 yrs of combination therapy (II). After 6 yrs combination therapy (II) results are improved in all parameters and compared to 5 yrs monotherapy (I) respectively presents (I and II; d - difference): AUR 16 pts and 2 pts - d. 14 (87%); IPSS (points) 13,9 and 9,4 - d. 4,5 (33%); Qmax. (ml/s) 8,38 and 11,1 - d. 2,72 (24%); RU (ml) 122 and 90 - d. 32 (26%); PSA (ng/ml) 3,9 and 2,1 - d. 1,8 (46%); PM (ml) 72,5 and 55,3 - d. 17,2 (23%). The combination doxazosin and finasteride therapy patients with BPH show more effective than monotherapy doxazosin. Own study suggests that long-term combination treatment may more reduces the risk of BPH progression such as acute urine retention compared with doxazosin monotherapy.

Key words: benign prostatic hyperplasia, finasterid, combination therapy, retention urine completa.

< Poprzednia		Następna >