PROFILAKTYKA PÓŹNYCH POWIKŁAŃ UDARU MÓZGU

Waldemar Brola, Małgorzata Fudala, Wojciech Przybylski, Jan Czernicki

Wstęp i cel pracy: Problemem chorych po udarze mózgu jest nie tylko ograniczenie sprawności ruchowej, ale również inne następstwa istotnie wpływające na jakość życia. Celem badania była ocena rodzaju i częstości późnych powikłań związanych z udarem mózgu i ich pływu na stan funkcjonalny chorych.

Materiał i metody: Badaniem objęto 312 pacjentów leczonych w Oddziale Udarowym Szpitala w Końskich w 2004 roku, a następnie bserwowanych w Poradni Naczyniowej. Po 3, 6 i 12 miesiącach od udaru analizowano rozpowszechnienie i rodzaj powikłań oraz ich wiązek ze stanem neurologicznym (ocena w skali Repty) i funkcjonalnym (skala Barthel).
Wyniki: Powikłania, których nie obserwowano bezpośrednio po zakończeniu leczenia szpitalnego, wystąpiły u 245 chorych (72%). Najczęstszymi były zaburzenia emocjonalne (depresja, lęk, patologiczny płacz) – 38%, upadki i ich następstwa (25%), zakażenia dróg oczowych (24%), bóle kończyn (15%), otępienie (12%). Rzadziej obserwowano bóle głowy (10%), napady padaczkowe (3%), powtórny dar (2%), zakrzepicę żył głębokich (2%). Bardzo często występowały zaparcia stolca – u 35%. Znamienna była zależność między ciężkością stanu neurologicznego i niepełnosprawnością a liczbą i nasileniem powikłań.
Wnioski: Problemy pacjentów po udarze mogą narastać po zakończeniu leczenia szpitalnego. Profilaktyka, wczesne rozpoznanie i zastosowanie odpowiedniego postępowania czy leczenia może przyczynić się w wielu przypadkach, by chorzy uniknęli poważnych następstw (depresji, zaburzeń lękowych, zakażeń dróg moczowych) i poprawić ich jakość życia.
Słowa kluczowe: udar mózgu, powikłania, stan funkcjonalny.

Background and purpose: Stroke patients face not only the problem of motor impairment, but also other sequels of the diseases affecting significantly their quality of life. The aim of the study was to assess the incidency and types of late complications associated with stroke.
Subjects and methods: The study was carried out in a group of 312 subjects treated in the Stroke Department of the Hospital in Końskie in 2003-2004 and then observed in the Outpatient Department of Vascular Diseases. After 3, 6 and 12-month observation period, the prevalence and type of complications and their relation to neurological condition (assessed according to Repty scale) and functional status (Barthel scale) were analysed.
Results: Complications not observed immediately after completion of hospital treatment were noted in 245 patients (72%). The most common complications included emotional disorders (depression, anxiety, pathologic crying) – 38%, falls and their consequences (25%), urinary tract infections (24%), limb pain (15%), dementia (12%). Headaches (10%), epileptic seizures (3%), recurrent stroke (2%), deep venous thrombosis (2%) were observed less frequently. Constipations were very frequent – in 35% of cases. The correlation between neurological condition severity and disability and severity of the complications was statistically significant.
Conclusion: The problems of stroke patients can increase after discharge from hospital. Early diagnosis and institution of appropriate treatment can prevent serious consequences (depression, anxiety disorder, urinary tract infections) in many cases and improve the patient’s quality of life.
Keywords: stroke, complications, functional status.

< Poprzednia		Następna >