ROLA PROCESÓW ODPORNOŚCIOWYCH W INFEKCJACH POCHWY Drukuj

Longin Marianowski, Ewa Barcz

pełny tekst

Zakażenia bakteryjne i grzybicze pochwy stanowią jeden z problemów ginekologii, bowiem dotychczas nie znaleziono odpowiedzi na pytania dotyczące patomechanizmów pojawiania się infekcji. W zwalczaniu zakażeń pochwy najważniejszą rolę odgrywa lokalna odporność nieswoista: makrofagi, limfocyty NK, granulocyty obojętno- i kwasochłonne, bariera mechaniczna oraz czynniki humoralne (lizozym, niskie pH). Odporność swoista zależna od produkcji przeciwciał ma niewielkie znaczenie kliniczne. Dla organizmu dysponującego sprawnym układem immunologicznym mechanizmy odporności nieswoistej potrafią całkowicie wyeliminować rozwój grzybów. Inną sytuacją kliniczną są stany z zaburzeniami odporności, takimi jak: niedożywienie, immunosupresja, nowotwory, zakażenia, niewydolność nerek. W powyższych sytuacjach może dochodzić do zaniku grasicy, węzłów chłonnych oraz funkcji limfocytów T. Glikokortykoterapia powoduje zmniejszenie zdolności makrofagów i granulocytów do fagocytozy. W przypadku nawracających infekcji grzybiczych, w związku z podwyższeniem się w tych stanach cytokoiny przeciwzapalnej IL-10, objawy infekcji należy raczej przypisać alergii. Bakteryjne zapalenie pochwy jest zaburzeniem równowagi między bakteriami fizjologicznie kolonizującymi pochwę. Charakterystyczną cechą bacterial vaginosis jest brak nacieku leukocytarnego. Wydaje się, że wydzielane przez bakterie kwasy bursztynowy i octowy hamują lokalną odpowiedź immunologiczną. Natomiast w nawrotowych infekcjach pochwy i szyjki stwierdza się zaburzenia immunologiczne w postaci zwiększonego poziomu białek szoku termicznego. Powyższe dane wskazują, że prawidłowy stan immunologiczny kobiety jest warunkiem powstrzymania rozwoju infekcji pochwy.

Słowa kluczowe: drożdżyca pochwy, zjawiska immunologiczne pochwy, bacterial vaginosis.

 

Vagina bacterial and mycosis infections make one of the problems of the gynaecology as no answer has been found yet to the questions of pathomechanisms of the infection occurring. The most important role in controlling the vagina infections is played by a local non-specific immunity: macrophages, NK lymphocytes, granulocytes, mechanical barrier, and humoral factors (lysozyme, low pH). The specific immunity, dependent on the antibodies production, is of a minor clinical importance. With an organism having in its disposal efficient immunological system, the non-specific immunity mechanisms are capable of completely eliminating the growth of fungi. The states of immunity disturbances, like malnutrition, immunosupression, tumours, infections and nephros insufficiency are another clinical situations. In these situations a decay of thymus, lymph glands and T-lymphocytes function is likely to occur. Cortisone therapy causes decrease of the macrophages and granulocytes capabilities for fagocytosis. With re-occurring fungi infections, and with regard to increased IL-10 reported in that states, the infections symptoms shall be rather attributable to the allergy. Bacterial vaginosisis is a symptom of a disturbed balance between bacteria colonising the vagina by physiology. The characteristic feature of the bacterial vaginosis is lack of the granulocytes. It seems that the succinic and acetic acids inhibit a local immunological response. Instead, in re-occurring vagina and neck infections immunological disturbances in form of the increased level of the thermal shock proteins is reported. These data show that the correct immunological state of a woman is a pre-condition of preventing from the vagina infection growth.

Key words: mycosis of the vagina, immunological phenomenons of the vagina, bacterial vaginosis.